ObudziÂłam siĂŞ z przekonaniem, Âże ktoÂś mi siĂŞ przyglÂąda. OtworzyÂłam oczy i tuÂż nad swojÂą twarzÂą zobaczyÂłam twarz Ushy. Moja mina musiaÂła jÂą rozbawiĂŚ.
- O Eru, ale s³odko spa³aœ. W ogóle nie wygl¹da³aœ jak na co dzieù. Nawet siê uœmiecha³aœ przez sen. - blondynka klêcza³a na moim ³ó¿ku i papla³a bez sensu.
- Co robisz u mnie w domu?
- Erm...ehehehe..... zaÂłoÂżyÂłam siĂŞ z Kasi, Âże znajdĂŞ twĂłj pamiĂŞtnik. - wyglÂądaÂła na zakÂłopotanÂą.
- A na cholerĂŞ wam mĂłj pamiĂŞtnik. A zresztÂą, ja nie mam pamiĂŞtnika...
- ¯E JAK!?!?! Co z ciebie z a dziewczyna! Wszyscy maj¹ pamiêtniki! Nawet ja! O Eru... - Usha sturla³a siê z ³ó¿ka i posz³a sobie. Muszê mieÌ pamiêtnik? Dobra, kupiê sobie jakiœ. Wsta³am i posz³am siê umyÌ. Siedz¹c w wannie porównywa³am kwas, ten taki co prze¿era wszystko do kwasu ¿o³¹dkowego. Pojedynek wygra³ kwas ¿o³¹dkowy. Wsta³am, ubra³am siê w bordow¹ tunikê i czarn¹ spódnicê, przypiê³am buteleczki do pasa, schowa³am kilka do sakiewki i wysz³am z domu. Id¹c zamyœlona do sklepu, zderzy³am siê z kimœ.
- Przepraszam, zamyÂśliÂłam siĂŞ... - spojrzaÂłam na mojÂą ofiarĂŞ. OkazaÂło siĂŞ, Âże to nie kto inny a...Shinny.
- A o czym? - zapytaÂł, rozmasowujÂąc czoÂło z krzywym uÂśmiechem.
- PonoĂŚ kaÂżda dziewczyna musi mieĂŚ pamiĂŞtnik, to idĂŞ go kupiĂŚ... - mruknĂŞÂłam ponuro, patrzÂąc siĂŞ spode Âłba  na Kasi, Blair i UshĂŞ, szturchajÂące siĂŞ i turlajÂące po trawniku. Wodny elf spojrzaÂł na mnie, pod¹¿yÂł za moim wzrokiem i razem siedzieliÂśmy na chodniku i patrzyliÂśmy siĂŞ ponuro na nasze przyjació³ki.
- Siedzimy tu jak te debile... idziemy po pamiĂŞtnik. - wstaÂłam i otrzepaÂłam ubranie. Shinny wstaÂł kocim ruchem i rozpuÂściÂł swoje dÂługie wÂłosy. PrzeczesaÂł je palcami i zawiÂązaÂł rzemykiem.
- No to idziemy. - zgodziÂł siĂŞ z brakiem entuzjazmu. WeszliÂśmy do sklepu. Strasznie duÂżo tu tych notesĂłw.
- Rima, mo¿e ten? - Czarnow³osy wskaza³ ró¿owy pamiêtnik. Moja mina mówi³a: IdŸ siê utop. Wziê³am jakiœ czerwony notes z czarnym serduchem i posz³am go kupiÌ. Ja pierdole! 250 talarów za notes? To¿ to rozbój w bia³y dzieù! Ja nie wiem jak inni, ale ja przy kasie zdecydowanie nie jestem. Niechêtnie kupi³am pamiêtnik, ale wymusi³am na sprzedawcy, ¿e pióro i butelkê czerwonego atramentu dostanê gratis. Zbulwersowana wysz³am ze sklepu/ Shinny powiedzia³:
- Rima... chodŸ na spacer. Mo¿e poprawi ci siê humor. - z³apa³ mnie za rêkê i poszliœmy. Zauwa¿y³am, ¿e nadal nosi moj¹ bransoletkê. Bransoletka - wró¿ba. U³o¿enie koralików wskazywa³o: przyjaŸù - mi³oœÌ - duma - szczêœcie - powodzenie - spokój. Shinny prowadzi³ mnie drog¹ do lasu. Gdy weszliœmy pomiêdzy drzewa, zwolniliœmy. Dalej trzyma³ moj¹ rêkê.
- Shinny, jak jest w Jeziorze Crystalmir? JesteÂś Wodnym WÂładcÂą, co oznacza Âże...
- Rz¹dzê wodnym œwiatem. - pos³a³ mi melancholijny uœmiech - Pytasz siê, jak jest? Piêknie. Lotosy, lilie, te wszystkie wodne kwiaty wieczorem pachn¹³ tak mocno, ze nie zapomnisz tego zapachu do koùca ¿ycia. Ryby s¹ tak kolorowe jak motyle. £uski Wodnych Smoków b³yszcz¹ na szafirowo, szmaragdowo i srebrno. Syreny œpiewaj¹ uwodzicielskie pieœni a myrmidy i nagi przygrywaj¹ im. - w jego g³osie zabrzmia³a têskna nuta. Szliœmy dalej w milczeniu.Dotarliœmy na klif. Bardzo wysoki, bardzo niebezpieczny klif. Stanêliœmy na koùcu i zerknêliœmy w dó³. Hen w dole, p³ynê³a sobie ma³a rzeczka i by³a puszcza. Zastanowi³am siê, co teraz. Siêgnê³am do sakwy, chc¹c wyj¹Ì notes i opisaÌ, co widzê. Grzebi¹c w rzeczach niechc¹cy wypad³a mi zielona butelka. Z przeraŸliw¹ fascynacj¹ patrzy³am, jak spada w dó³. Nagle:
Na ziemiĂŞ! - wrzasnĂŞÂłam, bo uÂświadomiÂłam sobie, co jest w butelce. Shinny przylegÂł pÂłasko do ziemi, jednak zaraz poderwaÂł siĂŞ, podbiegÂł do mnie, przewrĂłciÂł mnie i przykryÂł sobÂą. W gÂłowie mi siĂŞ krĂŞciÂło, byÂłam podniecona tym, Âże zaraz wysadzĂŞ las w cholerĂŞ.
KABUM!
Pieprz³o, zatrzês³o, zarzuci³o, przekozio³kowaliœmy w dó³ i wreszcie spokój. Shinny, lekko za¿enowany wsta³ ze mnie i podniós³ mnie. Nagrodzi³am go karykatur¹ uœmiechu i wróciliœmy do miasta.
NastĂŞpnego dnia, krĂłlowa rzucaÂła siĂŞ i pytaÂła "Kto, na Eru, zniszczyÂł mi puszczĂŞ?!!?!?!?!?!"....
nie przyznaÂłam siĂŞ...